Een bekentenis: ik heb een paar keer gesolliciteerd naar het Kamerlidmaatschap. Tevergeefs, natuurlijk, maar ik ben wel twee keer uitgenodigd voor een gesprek. In beide gesprekken werd me gevraagd welke politicus ik nou als voorbeeld had. Beide keren antwoordde ik “Pieter Omtzigt”, en beide keren werd daar meesmuilend op gereageerd. Mensen die zeggen dat politiek … Lees verder
Vorige week zat ik in een panel dat over de vraag ging of je nog links kan stemmen als je Joods bent. Bizarre vraag natuurlijk. Sam en Moos lopen over straat. Zegt Sam, hé! We kunnen stemmen vandaag! Ze gaan het stembureau in en Sam stemt PvdA, Moos GroenLinks. Einde verhaal. Natuurlijk kan je links … Lees verder
Ook binnen de PvdA moet de moed gevonden worden om het leenstelsel aan de kaak te stellen.
Onlangs las ik On Tyranny van Timothy Snyder. 20 lessen voor de 20e eeuw. Een net zo magistraal als beknopt boek waarin Snyder laat zien hoe burgerlijke gehoorzaamheid (aan taal, land, instituties, geschiedenis etc) een tegenwicht vormt tegen de beweging naar totalitarisme die in ieder geval in de VS is ingezet. Ook in Nederland is … Lees verder
Politicus is geen makkelijk beroep. Er worden nogal wat dingen van je verwacht die nauw luisteren. Op te vallen zonder af te schrikken, debatteren zonder van mening te veranderen, de pers zoeken zonder je naaste collega’s te verrassen, de indruk wekken dat je autonoom bent en loyaal zijn aan je fractie. Door na afloop van … Lees verder
Gisteren was een belangrijke dag. Niet alleen was het 1 mei, de dag waarop vroeger mensen die midden in het leven stonden stil stonden bij de strijd voor de acht-urige werkdag; niet alleen had ik mijn eerste wortelkanaalbehandeling; nee, gisteren behaagde het Hans Spekman om mij de versierselen behorend bij het 25-jarig lidmaatschap van de … Lees verder
Never a dull moment met de PvdA. Zoals gebruikelijk na een verkiezingsnederlaag wordt de schuld gegeven aan één of meer kopstukken. Mensen die dit doen worden snel tot partijprominent bevorderd, want anders is het zo maar iemand die het zegt. Er is zeker forse kritiek nodig, en er moet wel wat veranderen. Maar het gaat niet … Lees verder
Het zijn geen vrolijke tijden voor een verder vrolijke sociaal-democraat. Een onbegrijpelijke campagne met een onzichtbare kandidaat. Maar het was te voorspellen.
Als Jacques Monasch een partij opricht, heeft hij zeker kans op een aantal zetels: traditionele stemmers op de PvdA hebben behoefte aan leiderschap, lef, en een sociaaldemocratisch geluid dat gebaseerd is op een visie, en niet op peilingen.