Bart Tromp heeft wel eens gezegd dat de meeste opera’s beginnen met “Een jongen wordt verliefd op het verkeerde meisje…”. Zo niet A Dog’s Heart, waar ik vanavond in de Stopera de eerste voorstelling van bijwoonde. Voor het verhaal verwijs ik fijn naar de site van DNO en Wikipedia waar dat uit de doeken gedaan … Lees verder
De muziek kreeg maar liefst vijf bolletjes in de NRC, maar de regie slechts twee. Inderdaad klonk er tijdens het terechte applaus bij het einde van Der Fliegende Holländer ook boe-geroep, en dat was gericht tegen de regie van Martin Kusej. Wat heeft de beste man misdaan? Volgens het NRC was de regie vooral weinig … Lees verder
Vanavond weer -het leek wel een eeuwigheid- naar de opera: de klassieker Le Nozze di Figaro in de Stopera in Amsterdam. Bijna vier uur ambachtelijk opera kijken; en dan zie je dat dit niet voor niets één van de grote opera’s van één van de grootste componisten is. Ahja… de Opera… Het wonder van verhaal, … Lees verder
Het wonder van opera is de gelaagdheid ervan: in het goede geval zit er van alles in: een verhaal, psychologie, misschien wat geschiedenis, hopelijk sex, vaak politiek, in ieder geval zang, muziek, mise-en-scene en en-place, een decor, techniek, een orkest, de zaal en het publiek, en mét en over elkaar, krijg je opera. Als je … Lees verder
Gisteren de premiere van Carmen van de Nederlandse Opera in de Stopera bijgewoond. Mensenkinderen wat prachtig. Ik word een steeds grotere fan van Marc Albrecht. Vanaf de plaatsen waar wij zitten is goed te zien welke band hij met het orkest heeft: onwillekeurig deint het orkest met hem mee. Heel wat anders dan sommige andere … Lees verder
Gisteren ondanks tegenwerking van de HTM (de trams reden niet naar Den Haag HS, en dat stond niet aangekondigd) genoten van de zaak Makropulos van Leoš Janácek. In de Stopera bleek dat we ons niet zo hadden hoeven haasten, want door “een technisch probleem” begon de voorstelling wat later. Als ze het bij de NS het … Lees verder
Gisteren de premiere bijgewoond van Così fan tutte in de Stopera. Wat een feest weer. Hij moest wat op gang komen, maar vanaf ongeveer de helft heb ik op het puntje van m’n stoel gezeten. Hoewel er nog wel eens geschamperd wordt op de Nederlandse Opera (de mening die nu in vogue is, is “er … Lees verder
Bijna vier uur bel canto genoten van Bellini. Fantastisch en helemaal aan me besteed. Het eerste bedrijf was één groot stripverhaal.