Vanochtend lees ik op teletekst dat "een VVD-erelid Verdonk heeft aangeboden burgemeester van Rotterdam te worden". Daar moet je toch niet aan denken. Verdonk is een typisch exponent van het nieuwe politieke denken waarin bestuurders en volksvertegenwoordigers, eenmaal gekozen, mogen zeggen wat ze willen vanwege het persoonlijke mandaat dat ze hebben. Niet alleen een onjuiste gedachte, maar ook nog eens dood-eng, omdat, zoals je nu kan zien, randfiguren over elkaar heen buitelen om toch vooral in de krant te komen met nóg extremere standpunten dan de andere randfiguren.
Verdonk in Rotterdam: dat wordt rampzalig. En mensen zullen smullen van de "daadkracht" en blij zijn dat "eindelijk iemand het durft te zeggen", zoals nu ook veel mensen genieten van schreeuwlelijkerds als Wilders, Jami en Pronk.
