De werkelijkheid waar banken en verzekeraars mee moeten leren leven geldt ook voor makelaars en andere aanbieders van diensten: mensen willen steeds preciezer weten wat ze geleverd krijgen. Kwaliteitspredikaten zijn niet langer vanzelf sprekend; er moeten aantoonbare bewijzen voor geleverd kunnen worden. Een harde leerschool voor veel dienstenleveranciers die zichzelf zagen als onaantastbare “sterke merken” die nu voor de commissie als De Wit en Davids moeten bewijzen dat ze het toen met de kennis van nu allemaal anders hadden gedaan. Terwijl ik er nog wel een glas wijn op wil zetten dat er toen helemaal niet naar kritiek geluisterd werd; gepercepieerde superioriteit maakt immers blind voor eigen fouten, doof voor kritiek, en onvoorbereid op de Kladderadatsch die wel moet volgen, want spreuken 16:18 gaat altijd op.
Ook in het onderwijskan die oud-nieuwe realiteit aan relevantie groeien. Gisteravond was er een open dag van een Als Zeer Goed Bekend Staande School (AZGBS), waar we wel geinteresseerd in zijn. Na een kopje koffie en een keurige introductie gingen we mee met een docent die in een klaslokaal ons iets zou vertellen en antwoord zou geven op onze vragen.
Helaas. Het werd een deceptie. Verder dan de cirkelredenering volhouden dat het een AZGBS was omdat er nu eenmaal sprake was van een AZGBS kwam hij niet. Hoe vindt begeleiding van kinderen die het wat moeilijker hebben plaats? (dat gaat heel goed). Hoe wordt met ouders gecommuniceerd? Is er een nieuwsbrief, een maandelijkse update? (dat gaat heel goed). Wat doet u nu anders hier dan u op een andere school zou doen (dat gaat heel goed, hier doen we wat meer aan grammatica). Doen jullie mee met project XXXXX, waarbij extra béta-vakken aangeboden worden (ja, we hebben hier die vakken. dat gaat heel goed).
Eén moment van kracht van de docent was dat hij op de vraag hoe het met het drugsgebruik op school gesteld is (een vooroordeel met betrekking tot deze AZGBS) antwoordde dat hij iedere dag clean naar huis ging. Verder dat het wel eens voorkwam en dat hij in de 16 jaar die hij op de AZGBS werkte maar één keer een leerling uit de bank heeft zien vallen. Een hele geruststelling, maar of er een actief ontmoedigingsbeleid was, of er samengewerkt werd met politie, of een ander teken dat het de school zou interesseren kwam er niet.
Moet je dan als ouder alleen maar blij zijn met een AZGBS omdat je dan kan zeggen “mijn kinderen zitten op de AZGBS”? Nonchalance en argumenten dat de AZGBS zo goed is omdat ie zo goed is. Het afdraaien van een verplicht nummer. Maar geen specifieke aanpak anders dan het “hoog leggen van een lat”, geen vakinhoudelijke verdieping, geen gezag, geen inspiratie, geen betrokkenheid, geen eruditie, kortom niets van wat je van een AZGBS zou mogen verwachten.
Maar als je de lat voor jezelf niet hoog legt, hoe kan je dat dan met enig gezag voor anderen doen?
