Opmerkelijke opmerkingen van burgerraardslid George Verhaegen (SP) in de commissie vanavond: er is door de Bewonersorganisatie Katendrecht een verzoek gedaan aan De Nieuwe Unie om zogenaamd “Maatwerk” in te voeren. Dat wil zeggen dat aan nieuwe inwoners eisen gesteld worden. De SP is hier voorstander van, wat opmerkelijk is. Eén van de criteria is immers, dat er een inkomenstoets wordt gehanteerd. De SP was daar vroeger tegen, maar nu -blijkbaar- niet meer. Het Dagelijks Bestuur heeft over de inkomenstoets negatief geadviseerd en de woningbouwcorporatie heeft geen officieel verzoek voor maatwerk ingediend. Het gaat om de beroemde Rotterdamwet: in bepaalde gebieden mag je alleen wonen als je 120% van het minimumloon verdient.
Op zich leent de Rotterdamwet zich voor een goede en principiele discussie. Het zou dan ook goed zijn als de SP in de deelraad het onderwerp zou agenderen. Dat zal nog moeilijk worden, want het SP-deelraadslid is al maanden niet op vergaderingen gesignaleerd.
Puur persoonlijk ben ik zelf overigens geen voorstander van de Rotterdamwet, hoewel ik natuurlijk ook graag wil dat er meer “gemengd” gewoond wordt. Ik heb een paar redenen:
- Je legt een link tussen ongewenst gedrag en inkomen. Er zijn vast ook mensen met een laag inkomen die geen ongewenst gedrag vertonen, en misschien ook wel mensen die wél 120% van het minimumloon verdienen die dat wél doen.
- Als je arme mensen buitenhoudt, wil dat niet zeggen dat er automatisch minder arme mensen binnenkomen. Zo kan de wet tot leegstand leiden.
- Je maakt het mensen die in de wijk willen blijven wonen, maar niet aan de inkomenseis voldoen, onmogelijk om in de wijk te blijven wonen; de facto maak je het hen onmogelijk te verhuizen.
Weet je: met wonen is het net zo als met andere relaties: verleiden werkt beter dan dwang 🙂
