/

Embryoselectie

482 views
2 minuten leestijd
Start

Vandaag staat in het AD een column van columniste Carrie, die zegt dat ze helemaal niets meer kan met de PvdA, omdat Jet Bussemaker het voorstel om embryoselectie op basisi van een borstkankergen heeft ingetrokken. Ze zegt erover:

Omdat ze met deze slechte peilingen geen kabinetscrisis aandurven. Omdat Wouter Bos klutsknieën heeft en een ruggegraat van gelatine. Omdat de PvdA verworden is tot een stel laffe prutsers.

Non sequitor. Ofwel: om te beginnen volgt het één niet uit het ander. Jet Bussemaker heeft het ingetrokken omdat ze niet had ingeschat dat haar baas (Minister Rouvoet) er zulke problemen mee zou hebben. Dat betekent dus dat ze eerst gaat overleggen, en dan wel, of niet, met een nieuw voorstel zal komen. Een voorstel dat recht doet aan de samenstelling van het kabinet. Want, ondanks wat Carrie misschien hoopt, samenwerking houdt óók in dat je soms rekening houdt met andere meningen.

Overigens ben ik zelf geen voorstander van embryoselectie. Ik heb wel eens eerder geschreven over deze vraag hoe je nou moet bepalen wie wél en wie niet geboren kan of mag worden, namelijk toen Marjo van Dijken voorstelde om sommige mensen te dwingen anticonceptiemiddelen te gebruiken.

Carrie schrijft erover:

Het gaat om meisjes die als ze op dr 18e hun tieten niet weg laten snijden de 19e niet halen. Het gaat om vrouwen die hun meisjesbaby geen kanker willen meegeven. Dit is waar de medische wetenschap voor is.

Nee. Daar is de medische wetenschap niet voor. De medische wetenschap is er niet voor om tegen sommige mensen te zeggen dat ze er beter niet zouden kunnen zijn. Zelfs niet als die mensen alleen nog maar in de hoofden en baarmoeders van hun ouders bestaan.

Het gaat erom dat sommige ongeboren kinderen een kans hebben op borstkanker, en dat sommige mensen graag in een maatschappij zouden willen leven die alleen in dromen bestaat; een maatschappij waarin ziekten óf de kans erop, niet bestaan. Een maatschappij, waarin we misschien wel helemaal niet meer ons best hoeven te doen om voor elkaar te zorgen. Welk probleem lossen we op? Niet het probleem van de ouders, en al helemaal niet die van de kinderen, die, zouden ze geboren worden, toch liever ook niet van Carrie zouden willen horen dat ze eigenlijk maar een rotleven hebben.

Carrie gaat verder:

Had ik stiekem gehoopt dat onze eigen Rotterdamse PvdA anders was? (…) Maar nee, de Rotterdamse PvdA had haar eigen strijd. In plaats van embryo-selectie etalage-selectie. Van sexshops. Dat er vooral geen dildos getoond worden, of dames die aan een banaan liggen te lurken wat bij nader inzien geen banaan blijkt te zijn. Gaap, Gaap, Gaap.

Gaap, Gaap, Gaap? Marco Heijmen heeft natuurlijk helemaal gelijk. De manier waarop Nederland oversexualiseert is verschrikkelijk, en veel sexshops zijn nou niet bepaald reclame voor de wijken, die we juist een wat beter smoel willen geven.  Maar met betrekking tot Carrie begint zich een beeld af te tekenen: porno op straat, ga maar aan de gang met elkaar, en als je zwangerschap je niet bevalt, dan laat je het maar weghalen. Inderdaad: de PvdA dát tegengaat, is niet de PvdA van Carrie.

2 Comments

  1. Met alle politieke uitspraken over embryo selectie, dacht ik het noodzakelijk om mijn persoonlijke verhaal hierover te schrijven.

    Als men luistert naar de uitspraken van de PVDA, zou men kunnen denken dat men het over genetisch engineering heeft.
    Door de genetisch engineering techniek toe te passen, zou men borst kanker bij bepaalde vrouwen kunnen voorkomen.
    De PVDA geeft hierdoor een foute weergave van de feiten.

    Ik heb 3 zusters.
    Mijn moeder (zij rust in vrede) en 2 van mijn zusters hebben desbetreffende genen.
    Mijn moeder heeft een waardevol maar kort leven van 53 jaar gehad.
    Mijn 2 zusters hebben allebei borst chirurgie gehad en leven allebei een waardevol leven.

    Waar de PVDA het over heeft, is niet dat bij mijn naaste familie leden door toepassing van bepaalde technieken de borst kanker vermijdt had kunnen worden, maar dat zij in vroeg levensstadium afgemaakt had moeten worden.

    Mijn moeder en zusters hadden en hebben volgens de PVDA geen bestaansrecht moeten hebben.

    Is dit sociaal?

  2. *Bravo Robbert Baruch*
    Ik ben in de VS opgegroeid en woon nu 21 jaar in Nederland. Ik bezit nu ook de Nederlandse nationaliteit.
    Politiek is mij met de paplepel ingegoten.
    Ik herinner mij dat ik, als peuter, op de nacht dat JFK vermoord was, nachtmerries had.
    Als kleuter, maakte ik nog bewust mee de presidentsverkiezing LB Johnson tegen Barry Goldwater.
    Ik werkte als 13 jarige nog aan de presidentscampagne van George McGovern tegen Nixon. Ik ging overal met mijn fiets als vrijwilliger voor de verkiezingscampagne.
    Ik was als 19jarige de jongste researchassistent in de Texas staat Huis van Vertegenwoordigers.
    Toen gebeurde het, ik was een idealist en zag in de politiek geen idealen meer. Ik werd moe van de Political Parties (Ik bedoel niet de partijen, maar de feestjes die iedere avond door verschillende lobbygroepen werden gegeven). Uiteindelijk, verliet ik de politiek en ging Jodendom studeren en werd rabbijn.
    Ik moet zeggen in Nederland met ons parlementaire stelsel, waarin de Partij beleid heilig is, iemand die, wegens een persoonlijk morele overtuiging, in het openbaar tegen partij beleid ingaat, moet zijn een bijzonder integere persoon. Dit geld zelfs als hij het “tussen neus en lippen door op een weblog publiceert (Zoals Dhr. Robbert Baruch dat doet als hij schrijft: ”Overigens ben ik zelf geen voorstander van embryoselectie.”).
    Bravo Robbert!
    Misschien, bij nader inziens, moet ik terug in de politiek.

Geef een reactie

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Nieuwste van Blog

Nogmaals: Helderheid

Het Helderheidplein wordt officieel Helderheidplein 🙂 Vanaf het begin van de jaren ’80 was ik, scholier…