Naar aanleiding van plannen van een vrouw die vroeger minister was om onderscheid te maken tussen de éne soort Nederlanders, en de andere, schreef ik dat ik een probleem had met Limburgers. Dat werd door sommigen serieus opgevat, en leverde de nodige hoeveelheid hate-mail op. Sommige mensen klagen namelijk liever eerder dan dat ze nadenken over wat iemand bedoelt. Zo ook met de reacties op Geert Wilders. Wat er voor waarheid in zijn opmerkingen zit, wordt door weinig mensen benoemd, namelijk dat sommige landen eisen stellen aan staatsburgers, die niet sporen met verwachtingen die we hebben van Nederlanders. Vandaar dat de PvdA (!) ook al enige tijd bezig is met te onderzoeken wat er aan het dubbele staatsburgerschap gedaan kan worden. Wat Wilders natuurlijk helemaal fout doet, is het op de persoon spelen. Dat is makkelijk: de integriteit van iemand is namelijk buitengemeen makkelijk in twijfel te trekken. Daar hoef je alleen maar vragen voor te stellen. Zie daarvoor ook het Dagboek van Anton Dingeman in Trouw (léés die krant!) van vandaag. Ik hoop dat Micha Kat ín Trouw gaat schrijven in plaats van óver het NRC. Maar dat is weer wat anders. De integriteit van Wilders, als we het toch over de persoon hebben, is ook makkelijk in twijfel te trekken:
- Hij komt uit Venlo. Limburgers hebben soms meer met België dan met Nederland.
- Hij verft zijn haar. Hij verbergt dus zijn eigen identiteit als bruin-, blond- of grijsharige.
- Van oorsprong is hij Rooms-Katholiek. Rooms-Katholieken zijn trouw aan de paus. Dat kan voor problemen zorgen als de Paus iets wil wat Nederlanders niet willen.
- Hij heeft zich uitgesproken tegen de Europese Grondwet en onttrekt zich daarmee aan de Europese Normen en Waarden.
- Hij heeft vanochtend op Radio 1 gezegd dat Jan Peter Balkenende alleen technisch zijn premier is.
- Hij heeft samen met Gert Jan Oplaat 10 stellingen geschreven. Oplaat zingt in zijn vrije tijd Duitse Schlagers. Die vormen een bedreiging van de Nederlandse smartlap.
Het slaat natuurlijk nergens op, maar je "mag het toch wel zeggen". Ja, dat mag. Maar niet alles wat je mag zeggen, moet je ook zeggen. Als er problemen zijn met de loyaliteit of betrouwbaarheid van bestuurders moet je dat onmiddelijk aan de kaak stellen, maar voor verdachtmakingen zou een zero-tolerance-beleid moeten gelden.
