Geraakt

Vanaf zijn vakantie-adres laat de Burgemeester van Den Haag weten “geraakt” te zijn door de aantijging dat hij niet hard genoeg opgetreden zou hebben tegen de anti-Joodse demonstraties. “Nimmer heeft hij, of is op zijn gezag gezegd, dat tijdens de demonstratie van 24 juli geen morele grenzen zijn overschreden”, zegt de gemeente nu. 

Hoe het precies zit weet ik niet: het zou zo maar kunnen zijn dat een woordvoerder zich onhandig heeft uitgedrukt, of dat een journalist het onhandig heeft opgeschreven. Feit is dat een groep Hagenaars en andere groep Hagenaars bedreigt en doodwenst, en dat de Burgemeester van Den Haag dat heeft laten gebeuren, en laat weten geraakt te zijn door aantijgingen dat hij dat heeft laten gebeuren omdat er geen morele grenzen overschreden zijn. Waarom hij het dan wel laat gebeuren is onbekend, maar de 7 (!) politie-agenten die er bij stonden en er naar keken, en toestonden dat er een ISIS-bord aan een politie-auto werd bevestigd zagen geen aanleiding om de gemaskerde heren aan te spreken, aan te pakken of op te pakken.

Vergelijk dit met de Burgemeester van Rotterdam die de lokale Joodse gemeenschap uitnodigt voor een gesprek. Dat raakte mij nou. Ahmed Aboutaleb laat daarmee weer eens zien dat hij het snapt. Er is ongerustheid, weet hij, en hij stapt er op af.

Na de demonstratie op het Hobbemaplein op 4 juli is door verschillende mensen aangifte gedaan. Afgelopen donderdag was er een soortgelijke demonstratie; ditmaal op de Hoefkade. Volgens mensen die erbij waren werd er ditmaal niet alleen “Khaybar Khaybar” geroepen, maar ook “Dood aan de Joden”. Of woorden van gelijke strekking. Alweer greep de politie niet in, en ik heb dan ook opnieuw aangifte gedaan.  Ondertussen heb ik een aantal reacties gekregen op mijn vorige aangifte. Door de één werd ik een “Palestijnenvriendje” genoemd, en een ander wees me erop dat ISIS een door Joden uitgevonden en geleide organisatie is.

Opmerkelijker waren de reacties van sommigen die zeiden dat uitingen bij zo’n demonstratie weliswaar niet goed te praten zijn, maar dat aan de andere kant dat wat de Israeli’s doen in Gaza ook niet goed te praten is. Het komt dus een beetje van beide kanten. Typisch Nederlands: waar twee vechten hebben twee schuld en zo heb je ook nog eens de mogelijkheid iets stevigs te zeggen zonder iets te zeggen. Een bizarre redenering, want die gaat ervan uit dat de Haagse Joden medeschuld hebben aan wat er in Gaza gebeurt.

Een andere reactie is afkomstig van mensen die zeggen dat het hen niet om de Joden gaat, maar alleen de Zionisten.

Dat is een interessante zaak. Een aantal Joden is van mening dat het Zionisme Joods-religieus gezien niet toelaatbaar is. Dit fenomeen wordt door sommigen gebruikt om te “bewijzen” dat er een verschil is tussen Jodendom en Zionisme, en dat niet alle Joden Zionisten zijn. Vervolgens worden zaken die aan Joden werden toegeschreven (wil moorden, heeft geld, bezit de media) aan Zionisten toegedicht. Je kan dan altijd zeggen dat je niet antisemitisch bent, want je bent niet tegen alle Joden, maar alleen tegen de Zionisten. En dat zijn sommige andere Joden ook, dus hoe kan je dan antisemitisch zijn, want dan zouden die sommige andere Joden ook antisemitisch zijn en hoe kan dat nou.

Het zionisme is de Joodse variant op het verlichtingsidee dat volkeren recht hebben op een eigen staat. Als je tegen het Zionisme bent, ben je dus van mening dat Joden geen recht hebben op een eigen staat. Dat gaat verder dan betamelijke Israel-lritiek, waar je nog best de helft van de Israëlische bevolking mee achter je zou kunnen vinden. Antizionisme is dus maar al te vaak Antisemitisme. Verhuld of naar definitie. Onbetamelijk.

Betamelijke Israëlkritiek, daarentegen, is er ook genoeg. Ik denk dat zo’n beetje de helft van mijn Israëlische en Joodse vrienden, net als ik, de inval in zijn huidige vorm afkeurt. Maar, zoals ik eerder schreef, hier hebben we makkelijk praten.

Het eerste slachtoffer in een oorlog is de waarheid. Facebookers, Twitteraars en ook sommige journalisten laten zich meeslepen door hun meningen en eigen gelijk in hun zoektocht naar argumenten en bewijzen. Ze zijn daarmee onderdeel van het probleem, en niet van de oplossing. Het laatste wat we moeten doen is overdrijven, ons mee laten voeren door de agenda’s van anderen of op een andere manier olie op het vuur gooien.

Natuurlijk is Van Aartsen een fatsoenlijke burgemeester die verafschuwt wat er op de demonstraties geroepen werd. En natuurlijk laat hij zich niet gijzelen door het anti-islamitische en populistische gekrakeel. Maar feit blijft dat Hagenaars Hagenaars bedreigen, en dat niet valt uit te sluiten dat ook in Den Haag bedreigingen overgaan in acties.

Wij wonen in een rechtsstaat. De Gemeenteraad en de Minister van BZK gaan over het benoemen en ontslaan van de Burgemeester.  En als er bedreigingen geuit worden, moet de politie er op af. Om vast te leggen dat dit niet gebeurd is, heb ik aangifte gedaan. Dat zouden meer mensen moeten doen: een bedreiging aan het adres aan de Joden is immers een bedreiging aan het adres van die rechtsstaat. Iedereen die geraakt is door de ISIS-demonstratie zou dat dan ook aangifte moeten doen.