Helden? Strijders? Of toch anders?

350 views
1 minuut leestijd
Start

Ik was negen en logeerde bij mijn vriendje Onno Vijsma in de 4e Groenesteeg.  Je kon daar heerlijk spelen, want om de hoek werd de Oranjegracht uitgegraven, of lag een andere straat open. ’s Avonds zagen we op de televisie hoe de treinkaping bij De Punt vorderde. Jaren later nog, dacht ik, als de trein stil stond buiten bewoond gebied: "Nu worden we gegijzeld". De gijzeling van de school had nog meer impact op me: als je op school al niet veilig kon zijn, waar dan wel? Konden de meesters ze niet wegsturen? Wie zou een liedje voor ze zingen, ’s avonds?

En dat is precies wat terroristen willen. Dat mensen bang worden.

Geef een reactie

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Nieuwste van Blog

Nogmaals: Helderheid

Het Helderheidplein wordt officieel Helderheidplein 🙂 Vanaf het begin van de jaren ’80 was ik, scholier…