Afgelopen zaterdag stond een groot stuk in het Algemeen Dagblad over de Haagse Partij van de Arbeid. Sinds ik weer in Den Haag woon, probeer ik de weg naar de lokale afdeling weer te vinden, maar het wordt me niet makkelijk gemaakt. Volgens de voorzitter van de afdeling is de partij teveel een partij van academici geworden. Onderzoek wijst uit dat 75% van de Haagse leden een HBO-opleiding of hoger heeft. Op de ledenvergaderingen komen alleen hoger opgeleiden. “Dit is natuurlijk dramatisch”, volgens de voorzitter. Nou, helaas heb ik gestudeerd, dus heel automatisch voel ik me niet welkom. Een beetje suffe insteek van de voorzitter, want bij de handvol Haagse partij-aktiviteiten die ik bezocht stonden de mensen niet bepaald in rijen buiten te dringen. Nou, en als Martini liever wil dat de academici en HBO-ers niet komen, is er vast wel wat interessanters te doen te vinden dan in een zaaltje naar sprekers luisteren.
Op zich heeft Martini een punt als hij zegt dat progressieve idealen steeds moeilijker zichtbaar zijn in de PvdA. Ik me me wild geërgerd, bijvoorbeeld, aan het gebrek aan inhoudelijke, politieke discussies over de JSF en de economische crisis. Juist in deze tijd is er behoefte aan richting en waarden, en het is de taak van politici om die te leveren.
De taak van het bestuur is die discussie te faciiliteren. Niet om hem dood te slaan.Teksten als “De basis voor onze visie moet liggen in de oude waarden van verbondenschap, in werk en cultuur. Het hernutsen van algemene voorzieningen zoals energie, wijkverzorging, buurtcorporaties, gemeentelijke gezondheidszorg, openbaar vervoer, gemeentelijk woningbedrijf.” doen het slecht bij mij, en misschien ook wel bij sommige niet-academici.
Bijna 30% van de Nederlandsers heeft een HBO- of hogere opleiding, en in de ambtenaren- en diplomatenstad Den Haag ligt dat percentage vast hoger. Ik vermoed dat veel academici die bij de PvdA zitten, uit gezinnen komen waar het vroeger niet vanzelfsprekend was dat men ging studeren. Laten we dus trots en blij zijn met academici die actief zijn binnen de PvdA.
“inhoudelijke, politieke discussies” klinkt mij in de oren als een oxymoron… of ben ik dan te academisch?
Natuurlijk is het een goede zaak dat er veel academici binnen een partij actief zijn. Het probleem ontstaat wanneer de traditionele achterban zich niet meer kan vinden in diezelfde partij door de vele academici. De partij van de arbeid is er niet meer voor de arbeider, die zijn verhuisd naar de SP en PVV.
Ey Robbert,
Briljante teksten daar in Den Haag!
Het versnikkeren van de samenleving tot het er hier aan toe gaat alsof we op mars zijn klinkt mij niet prettig in de oren. Liever een bounty-achtig paradijs!
Duco