Alweer iets over de jaren ’80. Afgelopen vrijdag stierf Ritsaert ten Cate. Oprichter van het Mickerytheater. In een prachtig In Memoriam van Hein Janssen in de Volkskrant van gisteren staat:
Een festival als De Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg is, hoe anders van opzet ook, een voortzetting van Ten Cate’s Mickery. En ook in het werk van veel jonge theatermakers leeft de geest van Ten Cate voort.
Zo is het maar net, maar er is meer. Gisteravond liep ik na de vergadering van de commissie voor Bestuurlijke Zaken over het Deliplein en zag activiteit in Theater Walhalla. “Maar die is nog niet open, toch?”. Inderdaad: ze hebben nu wat previews voor buurtbewoners (uitnodigingen gaan via de woningbouwcorporatie). Ik sprak de gedreven Harriejan Bus, en kon net zien dat de nieuwe tribune ook volgens het beroemde Mickerymodel was opgebouwd: opvouwbare dozen met losse deksels.
Update er wordt nu ook getrouwd. Da’s nog eens theater!