Vandaag fietste ik door de Herman Costerstraat, en zag een prachtig voorbeeld van verschillende culturen die dingen bij elkaar achterlaten (zoals Ella Vogelaar waarschijnlijk bedoelde):
Later vanochtend zag ik dat op veel plaatsen in de deelgemeente (met name op de Kaap) de kastjes van UPC nog steeds niet gerepareerd zijn.
Al maanden geleden heb ik daarover contact gehad met UPC, nadat er na klachten van omwonenden onvoldoende op gereageerd werd. Ik hoop dat UPC haar rol als Maatschappelijk Verantwoord Ondernemende onderneming voortvarend wil oppakken, en dat heeft te maken met het volgende: Jarenlang stond Rotterdam Zuid nauwelijks in de publieke belangstelling. Een moeilijke fysieke infrastructuur en een lastige sociale hebben er generaties voor gezorgd dat het als vuilputje van Nederland werd gezien. De laatste jaren (eigenlijk sinds de jaren ’70) proberen we met man en macht Rotterdam Zuid er bovenop te krijgen. Door te investeren in mensen, door de economie te stimuleren, door de straten, wegen en kruispunten te verbeteren en door de straat er wat netter uit te laten zien. Het gaat om heel veel mensen die hun verantwoordelijkheid hierbij nemen. Niet alleen de bewoners, ook de diensten van de (deel)gemeente en bedrijven. Naar ik hoop, ook UPC.
