Ik ben niet van de school die zegt dat de rituele slacht het beste is wat een dier kan overkomen. Maar de hypocrisie waarmee het debat over de rituele slacht wordt gevoerd is weerzinwekkend.
In Nederland worden jaarlijks honderden miljoenen dieren gelslacht. De verplichte “verdoving” (die is uitgevonden om het industriele slachtproces mogelijk te maken), vindt bij het meeste vee plaats door het schieten van een stalen pin in de hersens van het dier. Hierbij wordt niet per dier gecontroleerd of het bedwelmen effectief is. Onderzoek laat zien dat deze vorm van bedwelming in een aanzienlijk deel van de gevallen niet werkt.
De rituele slacht van dieren betreft ongeveer 200.000 dieren. De kosjere slacht vormt op zijn beurt weer een fractie van de rituele slacht: ongeveer 1500-3000 dieren.
Ritueel slachten is geen industrieel maar een individueel proces. Elk dier wordt apart en met de hand geslacht. Anders dan bij industrieel slachten bestaat er dan ook geen mogelijkheid dat een slacht misgaat. Een van de taken van de rituele slachter is ervoor te zorgen dat het dier snel wordt geslacht.
Het onderzoek naar welke vorm van slachten het meest diervriendelijk is, is niet eenduidig. Vergelijkend onderzoek tussen het individueel slachten en industrieel slachten ontbreekt. Maar ook als alleen het slachten op zichzelf bekeken wordt, zijn de conclusies niet unaniem. Bij het wetsvoorstel baseert de kamer zich nu alleen op het onderzoek dat door de Partij van de Dieren is gepresenteerd. Onafhankelijk, éénduidig onderzoek ontbreekt.
De Raad van State constateert dat het voorstel stuit tegen artikel 6, eerste lid van de Grondwet. Grondrechten mogen alleen beperkt worden in uitzonderlijke en dringende omstandigheden. Door het ontbreken van bovengenoemd onderzoek, zijn die niet aangetoond. Ook is niet aangetoond dat het wetsvoorstel proportioneel is voor het beoogde doel.
Door de PvdD is gesuggereerd dat ook na invoering van een verbod op onbedwelmd slachten kosjere slacht mogelijk zal blijven. Dit is niet het geval. De Joodse ritus verzet zich tegen het voorafgaand bedwelmen van dieren. Na invoering van een dergelijke wet zal de Joodse gemeenschap in Nederland aangewezen zijn op import of vegetarisme.
Vanaf de 17e eeuw vluchtten Joden naar Nederland omdat hier vrijheid van godsdienst was. De Raad van State zegt dat het voorstel hiermee in strijd is.
Het wetsvoorstel ritueel slachten is voor de Joodse gemeenschap in Nederland een emotioneel en belangrijk onderwerp. Het is teleurstellend dat in de aanloop naar het debat hierover geen gebruik is gemaakt van ander onderzoek, geen interesse is getoond in de achtergrond, geen overleg is geweest met de betrokkenen en geen inschatting is gemaakt van de consequenties voor de mensen die het het meeste aangaat.
De opstelling van mijn eigen partij is weer eens bizar: hoewel de woordvoerder in de eerste termijn een groot aantal redelijke vragen had, bijvoorbeeld over hoe de vrijheid van godsdienst behouden kan blijven en dierenleed zo veel mogelijk verminderd, is er, zonder dat die vragen beantwoord zijn, buiten het debat om, het standpunt naar buiten gekomen dat de PvdA het voorstel van de Partij van de Dieren gaat volgen.
In Den Haag wordt bij het kleinste wetsvoorstel nog een hoorzitting of rondetafelgesprek gehouden. Dat is hier niet gebeurd. De haast waarmee en de manier waarop dit wetsvoorstel erdoor gedrukt worden laat daarmee niet alleen de hooghartige manier zien waarmee groepen Nederlanders “getolereerd” worden, maar maakt de nieuwe politieke mores, waarbij emotie en tactiek zwaarder wegen dan de vraag “wat is rechtvaardig” en “wat vinden we ervan”. En dat is dubbel pijnlijk.
Column gelezen. Het ontgaat me waarom geloof een reden mag zijn om niet te verdoven.
Dat is een andere, religieuze, discussie. Zie daarvoor http://www.nik.nl/wp-content/uploads/2011/03/Factsheet-Joods-religieus-slachten-maart-20113.pdf
Hier gaat het me erom dat de discussie met de verkeerde uitgangspunten gevoerd wordt.
Ik begrijp dat het voor Joden een supergevoelige zaak betreft. Of het onderzoek naar dierenleed voldoende is gedaan? Het komt mij redelijk voor te veronderstellen dat het pijn doet als je keel wordt doorgesneden. Het is een moeilijke kwestie omdat geloof een gewichtige zaak is.
In de Nederlandse verhoudingen lijkt het me redelijk te wachten tot onomstotelijk vast komt te staan dat er geen leed is bij deze manier van slachten.
Het komt mij ook redelijk voor te veronderstellen dat als met een pin je je hersenen half worden weggeslagen, dat ook niet optimaal is.
Nogmaals: onderzoek zegt dat je niet kan vaststellen wat meer of minder leed veroorzaakt. Ben het met je eens dat er toch verdere onderzoek gedaan moet worden, maar je moet ook eerlijk zijn: slacht van dieren gaat altijd gepaard met leed voor dieren.
Ja. Het enige goede van dit kabinet is misschien dat het zich over dieren bekommert.
Of “dat het zich misschien over dieren bekommert”? Bij sommige andere partijen speelden er misschien ook wel sommige andere motieven om dit op de agenda te zetten..
Het wetswijzigingsvoorstel van de PvdD, want dat is het eigenlijk, is vanuit de luwte door de Kamer geloodst, en is nu bijna op het punt genaderd waar er over wordt gestemd. Het is mijn eigen ervaring dat het enorm moeilijk is om hier enige aandacht voor de genereren. De meeste mensen reageren als reageerder Max hier. Max, ik ken je niet, en je bedoelt het vast goed, maar dit is dus een behoorlijk ingewikkeld en technisch onderwerp, waar je niet slechts vanuit emotie over kunt oordelen. En dat gebeurt nu wel.
Ik heb de discussie gevolgd, ik heb er zelf over geschreven, probeert in mijn partij (GroenLinks) daar ook een debat over de organiseren, en mij valt op dat de Kamerleden het geen ene je-weet-wel interesseert. Ze kunnen hiermee scoren en een denkbeeldige illusie van dierenvriend-zijn hoog houden. Het verhaal over het onbedwelmd slachten is geframed als dierenbeulen versus dierenvrienden, en enge mannen met baarden versus ‘diervriendelijke echte Nederlanders’.
Ik zie hier ook heel duidelijk een post-christelijk triomfalisme in, met name in de opstelling en het taalgebruik van de vertegenwoordigers van de PvdD. Hierbij teken ik ook aan dat de tegenstanders van het bedwelmde slachten het niet goed hebben gedaan. Ze hebben niet gezocht naar een brede coalitie. Joden en moslims hebben ook niet de handen ineengeslagen over dit punt.
Robbert, in die factsheet vind eigenlijk geen uitleg over het religieuze belang van het onbedwelmd slachten.
Ik vind dat hier ook nog eens een atheistisch oogpunt gemist wordt wat niets met geloof te maken heeft. Een ding dat zowel de islamtische als joodse slacht met elkaar gemeen hebben is het niet ‘lopende band’ karakter van de slacht er zijn miljoenen Nederlanders die zelf dieren hebben als huisdier en luisterpersoon die toch vlees eten. Ik vind dat een ieder die vlees eet ook zelf zou moeten kunnen slachten (met zijn eigen handen), de visie van de dierenpartij hierbi is huigelachtig, en dat moment van het beeindigen van een dier zijn leven onder ogen moet kunnen zien. Juist ritueel slachten doet dit; de officieus toegestane massaslacht aangehangen (bedwelmd of niet) door de meeste mensen in dit land doet deze band juist virtualiseren. De usual ver van mijn bed show.