Veel gedoe weer vandaag. Niet alleen hier op kantoor, waar het drukker is dan gebruikelijk (hoewel… never a dull moment, natuurlijk), met de jaarrekening over 2007 en de kaderbrief (onze eigen deelgemeentelijke voorjaarsnota), een Europese aanbesteding en heel veel bezoeken; vandaag Staf Depla, Jeroen Dijsselbloem (u weet wel, van de commissie “Duitse Bloem”) en Chantal Gill’ard; afgelopen maandag Frans Timmermans. Gezellig en goed, maar het vreet tijd.
Maar ook in de PvdA rommelt het. Een aantal min of meer bekende PvdA-ers heeft het lidmaatschap opgezegd of dreigt er mee. Als reden wordt onder meer het oppakken van Gregorius Nekschot genoemd, en de reactie daarop. Nou, ik kan me goed voorstellen dat iemand die verdacht wordt van het aanzetten tot haat eens op het matje geroepen wordt, en dat wordt uitgezocht wat daar allemaal achter zit. Ik ben ook zo iemand die vindt dat er grenzen zijn aan de vrijheid van meningsuiting. Zelfs de vrijheid van kunstuiting. Sterker nog: ik heb er zelf aan meegewerkt toen ik hoorde van het plan om Kabouter Buttplug vol in het zicht van de Kocatepe moskee te plaatsen. Sorry hoor, maar er zijn grenzen.