Vanochtend ben ik bijna van mn sokken gereden door één van de auto’s die de laatste tijd Den Haag steeds meer onveilig maken: een donkere auto met zwaailichten (en soms sirene’s) waar gevaarlijk uitziende mannen in zonnebrillen inzitten, en die met een noodgang rondcrossen. Ik bracht mijn zoon naar de creche, en zij reden aan de linkerkant van de weg op de Mauritskade door rood. Lekker crossen. Lekker stoer doen.
Wat voor auto’s het zijn weet ik niet. Het ziet er serieus uit. Ik kom nog uit de tijd dat er werd geleerd dat je voorrang moest geven aan herkenbare nooddiensten met licht- en geluidssignalen, maar ik heb nooit pontificaal voor zo’n auto durven springen om ze aan te houden en te roepen “vertel me eerst maar eens wie u bent en waarom u zo’n haast heeft, jongeman!”.
Het zal allemaal met het nieuwe veiligheidsbesef te maken hebben. Net als de camera’s, poortjes, ondervragingen, buffers, x-ray’s en metaaldetectoren. Het is natuurlijk ook een industrie die draaiend gehouden moet worden.
Binnenkort moet ik voor een paar dagen naar Israel, het land dat zijn veiligheidsbesef als excuus voor een stuitend gebrek aan manieren gebruikt: de ondervragingen (“what for you go to Israel, do you have wis you any kind or bomb or exploding materials? do you know why I’m asking zis question?”), het machtsvertoon, de wachtrijen.
En is het effectief? Al eerder schreef ik over het feit dat als er écht wat aan de hand is, mensen niet weten hoe ze het communicatiesysteem C2000 moeten gebruiken, en of de rampenplannen en risicocommunicatie op orde zijn. Wat Nederland betreft heb ik daar mijn twijfels over. Zijn we écht voorbereid of hebben we goed aan cosmetica gedaan?
En levert het een groter gevoel van veiligheuid op? Wat leveren de hekken, het machtsvertoon van agressief rijdende overheidsdiensten en de camera’s nu daadwerkelijk op? Een groter gevoel van vertrouwen of alleen maar een bevestiging van dat er dreiging is?
In de jaren ’70 was ik fan van de band The Ex. Om de één of andere manier ken ik nog steeds bijna al hun teksten uit mijn hoofd. Eén van de zinnen waar ik aan moet denken is: Securicors sell illusions, you don’t buy safety but fear.
Een goed jaar.
Dat Israel gedeelte moet wel aan jou liggen, ik heb er nooit last van en mag gewoon doorlopen. Ok paar vraagjes, koffer zelf gepakt en bij je gebleven. Wapens of iets wat op vuurwapens lijkt. That’s it. Have a nice flight.
“je vergeet nog “do you speak ebrew?” “why do you speak hebrew?, com wiz us!!” Zou hier ook leuk zijn na de inburgeringscursus…………………”