Soms, als ik tijd en zin heb, ga ik naar de verhoren van Milosevic.
Het is om de hoek, fascinerend, en ook wel spannend om zo dicht bij dat
gedeelte van de geschiedenis te zitten. Van de openbaarheid van dit
soort bijeenkomsten wordt te weinig gebruik gemaakt. Ook de zittingen
van de bezwaarschriftencommissie van de Provincie zijn openbaar, en
vanochtend hebben we 3 enorm leuke bijeenkomste gehad.
Als eerste was er een man, die een huis had verkocht aan een bedrijf
(waar hij als enige werknemer in dienst is), die gesteund wordt door
een stichting (waar hij het enige bestuurslid van is). Deze stichting
had geld aangevraagd bij de provincie, om de stichting de steunen, die
het huis helpt, waar het bedrijf (waar die man salaris van
ontvangt) eigenaar van is. Niet helemaal Tabaksblat-proof, en
zelfs het argument dat de gemeente Delft wél subsidie had gegeven
kon ons niet vermurwen.
Dan een club die gespecialiseerd is in het doen van
aanvragen voor bedrijven en instellingen: de provincie had een
subsidie afgewezen om bepaalde redenen, die volgens het bedrijf,
niet gehanteerd waren bij andere, soortgelijke, aanvragen. Nu zal ik de
eerste zijn die erkent dat het wel eens rommelig is bij de
provincie, maar op zich kan je niet zeggen dat als anderen door rood
rijden en geen boete krijgen, je ook geen boete mag krijgen, als je
zélf door rood rijdt.
Tot slot een organisatie die een fout had gemaakt bij het indienen
van een financieel jaarverslag: er was door een accountant een bedrag
ergens verkeerd vermeld. De provincie stelde ter zitting voor
dan nog eens samen naar de cijfers te kijken, en of er bij nadere
bestudering niet de mogelijkheid was om een subsidie alsnog
helemaal toe te kennen.
Kortom: we hebben ons weer kostelijk vermaakt. Maar ook
statenbijeenkomsten kunnen interessant en leuk zijn: aanstaande
woensdag nemen we afscheid van een statenlid dat nogal boos en
teleurgesteld is, en dat zou best tot een uitwisseling van principiele
stellingen over politiek kunnen leiden.
