.jpg)
Gisteravond dacht ik al dat ik het gezien had, maar vandaag weet ik het zeker: A. Moonen is overleden. Niet veel mensen zullen hem nog kennen. In de jaren '80 kwam hij nog wel eens op een literatuurlijst voor. Tegenwoordig is hij minder bekend: hij had vanmiddag nog geen entry in Wikipedia. Maar dat kan ieder moment veranderen, natuurlijk. In Google kom je hem moeilijk tegen als je hem "gewoon" zoekt, en maar een handvol keer als je zoekt op "A punt Moonen". Waar staat de A voor? Voor de punt.
Ik zag hem vroeger wel eens in den Haag. Vloekend, tierend, schreeuwend om aandacht en liefde. Schlemmer, het Binnenhof, en ook op het Centraal Station liep hij hardop dronken enorm gelijk hebben.
Straatpsychoot, schrijver, mens.
Rust zacht.
Update: langzaam maar zeker verschijnen er necrologieën en andere herinneringen. Zie Wim de Bie en Bart Chabot (normaal gesproken is er geen enkele reden om wat dan ook van hem te lezen, maar in dit verhaal over Moonen figureert ook René Vallentgoed, en dat vroeger iemand waar ik wel mee sprak: in ieder geval de eerste die ik kende met een mobiele telefoon. In een koffertje, want zo lang is het geleden). En Donald Olie.
