Vrede (Duh)

478 views
1 minuut leestijd
Start

Kurdistan
mijn land
met goede mensen
ik ben alles kwijtgeraakt
oorlog

Nederland
mooi land
mijn nieuwe land
als mijn nieuwe droom
vrede

Bikhal Ahmed Aziz

Gisteren was ik bij de locatie op de Hillevliet van het Zadkine college, waar ik getuigschriften mocht uitreiken aan mensen die met goed gevolg een cursus hadden gevolgd bij de Roteb over milieu. Het was enorm gezellig. Wat me vooral opviel was de gigantische motivatie waarmee mensen kennis namen van de leerstof. Nu was die op zich niet opzienbarend. Er stond in dat je geen papier op de grond moet gooien en dat ratten vieze beesten zijn. "Duh", zouden sommigen zeggen. Waar het bij de stof natuurlijk vooral om gaat is overbrengen dat Roteb, samen met de inwoners van deze stad (jaja, ook de bestuurders en ondernemers), verantwoordelijk is voor het schoonmaken en -houden ervan.

De motivatie zat bij de leerlingen (het waren er honderden) er vooral in, dat mensen erbij wilden horen. Nederlands praten. Weten welke diensten waar zitten, en wat ze doen. Gefeliciteerd, Roteb! Gefeliciteerd, cursisten! Gefeliciteerd Rotterdam!

Aan het einde kreeg ik van Aartje van den Akker van Zadkine een prachtige bos bloemen, het boekje Lang niet gehoord mijn vriend (waar bovenstaand gedicht uitkomt) en zag ik nog net het laatste optreden van de Rotte Herders. Wat een rijke stad!

Geef een reactie

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste van Blog

Nogmaals: Helderheid

Het Helderheidplein wordt officieel Helderheidplein 🙂 Vanaf het begin van de jaren ’80 was ik, scholier…