Groeten uit Uruguay. Ik bevind mij in het business center van hotel Balmoral. Dat bestaat uit een een oude PC die in een gang staat, met een inbelverbinding die telkens wegvalt. Het goede nieuws is, dat er een inbelverbinding is: mijn GSM heeft hier, in tegenstelling tot Buenos Aires, waar ik nog was geen bereik.
In Buenos Aires kreeg ik een rondleiding van een oudere vriend van me. Hij vertelde mij dat hij 30 was toen op een dag de militairen met paarden de universiteit waar hij werkte binnenstormden en een paar collega´s doodschoten. In de jaren daarna verdwenen er ook nog een paar. De ene dag voor de klas: de volgende dag verdwenen. Daarna spraken ze niet meer over politiek. Ze deden hun werk en keken voor zich uit.
Buenos Aires is een stad waar je voor een euro of 7 een biefstuk van anderhalve kilo kan eten. Lange rijen mensen staan voor lange rijen grote restaurants, die die 50% van de bevolking bedienen die niet onder de armoedegrens leeft. Puerto Madeiro is een prachtig stuk wereld dat de armoede van 100 meter verderop bijna doet vergeten.
Met een aantal Porteños (zo noemen de inwoners van Buenos Aires zich) gesproken over wat er aan de hand is in dit prachtige land dat alles heeft. Grondstoffen, een redelijk opgeleide bevolking: de belangrijkste voorwaarden zijn er. Het schort wel eens aan een gebrek aan corruptie, zeker onder de politieke elite.
Hie is het daar verder?
leerzaam?