’s Ochtends telefonisch overleg met zeer gewaardeerde collega Edit Hallensleben over een aanstaande bijeenkomst met eerste- en tweede kamerleden. Zij was zowel wethouder als gedeputeerde en het verschil in ervaring dat we hebben, zorgt ervoor dat ik veel van haar leer.
Ondertussen gonst er van alles door de stad. Afspraken worden uitgesteld, en andere met spoed gemaakt. Ik weet dat de Haagse fractie onder leiding van Henk Kool op zoek is naar een opvolger van de vorige week opgestapte Arend Hilhorst. Aan het begin van de middag hoor ik dat die middag een persconferentie is. Aangezien ik de PvdA in Den Haag het beste gun besluit ik er naar toe te gaan.
Onderweg bekruipt me een vreemd gevoel. De combinatie van afgezegde afspraken en dringende telefoontjes zorgen ervoor dat ik denk dat dit ingrijpender zal worden dan ik dacht.
Inderdaad: bij de persconferentie zie ik onze eigen Marnix Norder voorgesteld worden als kandidaat-wethouder. Voor Marnix en Den Haag fantastisch. Marnix is een betrokken en daadkrachtig bestuurder, waarvan ik weet dat hij houdt van politieke processen waarbij de mensen waar het om gaat direct bij betrokken zijn. Hij gaat geen uitdaging uit de weg, en die zijn er genoeg, in Den Haag. Maar toch: hij was voor ons gezichtsbepalend, onze lijsttrekker bij de verkiezingen, onze man in GS. Ik feliciteer hem als één van de eersten, maar realiseer me dat het voor ons in de Staten moeilijk gaat worden.
